VOJTA
​
​
Metodę Vojty zbadał i opracował profesor Vaclav Vojta, neurolog czeskiego pochodzenia, który od 1968 roku pracował w Niemczech. Profesor zajmował się początkowo dziećmi chorymi na mózgowe porażenie dziecięce. Z upływem czasu okazało się, że opracowane przez niego sposoby diagnozowania i terapii mają zastosowania u wszystkich dzieci, jak również u osób dorosłych.
Metoda ta, do pobudzenia centralnego układu nerwowego, wykorzystuje tzw. receptory czucia głębokiego, czyli prioprioreceptory. Polega ona na ułożeniu pacjenta w ściśle określonej pozycji, utrzymaniu jej przez pewien czas przy jednoczesnym pobudzeniu strefy stymulacji i uzyskaniu ściśle określonej reakcji.
Wskazania do stosowania metody:
-
zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej,
-
asymetria w ułożeniu ciała,
-
opóźnienie rozwoju psychoruchowego,
-
przepuklina oponowo–rdzeniowa,
-
mózgowe porażenie dziecięce,
-
dysplazje stawu biodrowego,
-
uszkodzenia splotu barkowego – okołoporodowe i późniejsze,
-
zespoły genetyczne,
-
wady postawy,
-
zaniki mięśniowe,
-
inne zaburzenia czynnościowe w układzie ruchu.
Przeciwwskazaniem do ćwiczeń są:
-
wysoka temperatura – powyżej 38 st. C,
-
ostre stany zapalne,
-
choroby nowotworowe
-
po szczepieniach należy na dwa, trzy dni przerwać terapię,
-
niewydolność krążeniowa lub oddechowa,
-
terapia hormonem ACTH.
PNF
​
​
Metoda PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) - czyli torowanie nerwowo-mięśniowe. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu, jakim jest funkcja. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała.
Wykorzystanie w terapii najsprawniejszych rejonów ciała prowadzi do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych, bądź uszkodzonych. Istotą metody PNF jest maksymalne pobudzenie receptorów znajdujących się w ciele oraz różnych sfer kory mózgowej, w celu ułatwienia (torowania) ruchu w obszarze uszkodzonym.
Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF postrzega pacjenta całościowo. Jest to metoda bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna.
PNF w PEDIATRII
​
​
Praca koncepcją PNF w sposób adekwatny do poszczególnych potrzebek dzieci z uwzględnieniem stadiów rozwojowych i stopnia dojrzałości.
Wskazania do stosowania:
-
mózgowe porażenie dziecięce
-
choroby nerwowo-mięśniowe
-
skolioza
-
inne wady postawy
-
kręcz szyi
-
uszkodzenia splotu ramiennego
KINESIOTAPING
​
​
Polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, specjalistycznego, elastycznego plastra. Nalepiony jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych i w zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorodne oddziaływanie.
Efekty stosowania:
-
poprawia funkcjonowanie mięśni regulując ich napięcie
-
usuwa obrzęki spowodowane zaburzonym krążeniem krwi i limfy
-
łagodzi ból
-
wspomaga działanie stawów: stymuluje proprioreceptory, koryguje kierunki ruchów nieprawidłowych, zwiększa stabilność
