top of page

VOJTA

Metodę Vojty zbadał i opracował profesor Vaclav Vojta, neurolog czeskiego pochodzenia, który od 1968 roku pracował w Niemczech. Profesor zajmował się początkowo dziećmi chorymi na mózgowe porażenie dziecięce. Z upływem czasu okazało się, że opracowane przez niego sposoby diagnozowania i terapii mają zastosowania u wszystkich dzieci, jak również u osób dorosłych.

 

Metoda ta, do pobudzenia centralnego układu nerwowego, wykorzystuje tzw. receptory czucia głębokiego, czyli prioprioreceptory. Polega ona na ułożeniu pacjenta w ściśle określonej pozycji, utrzymaniu jej przez pewien czas przy jednoczesnym pobudzeniu strefy stymulacji i uzyskaniu ściśle określonej reakcji.

 

Wskazania do stosowania metody:

  • zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej,

  • asymetria w ułożeniu ciała,

  • opóźnienie rozwoju psychoruchowego,

  • przepuklina oponowo–rdzeniowa,

  • mózgowe porażenie dziecięce,

  • dysplazje stawu biodrowego,

  • uszkodzenia splotu barkowego – okołoporodowe i późniejsze,

  • zespoły genetyczne,

  • wady postawy,

  • zaniki mięśniowe,

  • inne zaburzenia czynnościowe w układzie ruchu.

 

Przeciwwskazaniem do ćwiczeń są:

  • wysoka temperatura – powyżej 38 st. C,

  • ostre stany zapalne,

  • choroby nowotworowe

  • po szczepieniach należy na dwa, trzy dni przerwać terapię,

  • niewydolność krążeniowa lub oddechowa,

  • terapia hormonem ACTH.

PNF

Metoda PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) - czyli torowanie nerwowo-mięśniowe. Podstawowym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje. Siła mięśni, zakres ruchu, co jest ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, jest tylko środkiem do uzyskania celu, jakim jest funkcja. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała.

 

Wykorzystanie w terapii najsprawniejszych rejonów ciała prowadzi do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych, bądź uszkodzonych. Istotą metody PNF jest maksymalne pobudzenie receptorów znajdujących się w ciele oraz różnych sfer kory mózgowej, w celu ułatwienia (torowania) ruchu w obszarze uszkodzonym.

 

Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF  postrzega pacjenta całościowo. Jest to metoda bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna. 

 

PNF w PEDIATRII

Praca koncepcją PNF w sposób adekwatny do poszczególnych potrzebek dzieci z uwzględnieniem stadiów rozwojowych i stopnia dojrzałości.

 

Wskazania do stosowania:

  • mózgowe porażenie dziecięce

  • choroby nerwowo-mięśniowe

  • skolioza

  • inne wady postawy

  • kręcz szyi

  • uszkodzenia splotu ramiennego

KINESIOTAPING

Polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, specjalistycznego, elastycznego plastra. Nalepiony jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych i w zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorodne oddziaływanie.

 

Efekty stosowania:

  • poprawia funkcjonowanie mięśni regulując ich napięcie

  • usuwa obrzęki spowodowane zaburzonym krążeniem krwi i limfy

  • łagodzi ból

  • wspomaga działanie stawów:  stymuluje proprioreceptory, koryguje kierunki ruchów nieprawidłowych,  zwiększa stabilność

     

     

     

     

     

     

     

     

     

O METODACH

bottom of page